top of page

Συντριβή

Αναστασία Καναρέλη

​

Είναι εύκολο να βρεί κανείς τρόπους για την καταστροφή του. Το δύσκολο είναι να νικήσουμε τον εαυτό μας, για συντριβή είμαστε όλοι ικανοί, βρίσκεται μέσα μας, είναι το πέσιμο που μας οδηγεί η μοναξιά, είμαστε ικανοί να υποταχθούμε, να προσφέρουμε το πνεύμα μας σαν την εσχάτη υποταγή. Πτώση και νίκη ενίοτε είναι ταυτόσημες λέξεις, κι όμως έπεσε και έμεινε μόνος με τον εαυτό του που δεν υπάρχει πια, μάλλον ο παράδεισος του είναι και η οριστική του συντριβή. Κάποτε μίλησε για ιδανικά ίσως καλύτερα που δεν κατάλαβε τι απέγιναν, λες κι αυτά μπόρεσαν να βοηθήσουν.

Μαρίνα Ποδηματά

​

  1. συντρίβω < σπάω και διαλύω κάτι σε μικρά κομμάτια, πιέζοντάς το

 συνώνυμα: κομματιάζω, θρυμματίζω, συνθλίβω

 2. εξοντώνω, καταστρέφω

 3. καταρρακώνω, εξουθενώνω

​

«Ο Παρθενώνας βρυχάται»

​

Ο Le Corbusier έκανε δυο μεγάλα ταξίδια στην Αθήνα, το πρώτο το 1911 που συμπεριελάμβανε και επισκέψεις σε Σόφια και Κωνσταντινούπολη. Όταν αντίκρισε για πρώτη φορά τον Παρθενώνα, γέμισε ολόκληρα σημειωματάρια με σκίτσα και σκέψεις για το αρχιτεκτονικό ορόσημο που τον εντυπωσίασε αλλά και για το διάλογο του κτηρίου με το φυσικό  και ιστορικό του περιβάλλον. Οι σημειώσεις αυτές οδήγησαν το 1923 στη συγγραφή του «Προς μία νέα Αρχιτεκτονική». Η εικόνα του ερειπωμένου Παρθενώνα τον στοιχειώνει. Ερειπωμένος, αλλά πάντα τέλειος «ένα φάντασμα που σε συντρίβει», όπως σημειώνει ο ίδιος.

​

Επέστρεψε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1933 προκειμένου να παρακολουθήσει ένα συνέδριο για την μοντέρνα αρχιτεκτονική. Ήδη διάσημος, η θεωρία και τα έργα του είχαν αρχίσει να αποτελούν ένα νέο ορόσημο στην αρχιτεκτονική αντίληψη. Έχοντας ωριμάσει και επεξεργαστεί τις ιδέες του, ο Le Corbusier βλέπει τώρα τον Παρθενώνα όχι τόσο ως το απρόσιτο σύμβολο, αλλά ως κάτι ζωντανό και φρέσκο που «ακτινοβολεί πίσω από κάθε επαναστατική, σχεδιαστική, χειρονομία». Ο Παρθενώνας είναι η πηγή της έμπνευσης, η πρώτη ρίζα της νέας δημιουργίας. Ο Παρθενώνας ήταν πλέον για τον Le Corbusier «μια μηχανή που βρυχάται».

bottom of page