Μικροϊστορία
Δανάη Αθανασέλη
Μικροϊστορία. Όλες οι λέξεις μιλάνε, γίνεται μια χασμωδία. Αυτή παραληρεί, η ετυμολογία είναι κενή. Μάλλον επαγωγικός συλλογισμός στο χώρο της περιπλάνησης. Το βιωμένο του μικρού που ενδιαφέρεται για το παγκόσμιο και το παγκόσμιο που βιώνει το μικρό. Ποιο το νόημα αυτού του πειραματισμού; Ένα δομικό στοιχείο, ένας μέρος που γίνεται το όλο και γιατί όχι μια σκέψη που γίνεται μέθοδος. Σόφισμα; Μπορεί. Αλλά ποιος μιλάει για λογική;
Αναστασία Εξίζογλου
Ο Ginzburg είναι αυτός που εισάγει την έννοια της μικροϊστορίας.
Αναφέρεται στην ανάλυση ενός εξαιρετικά οριοθετημένου φαινομένου. Είναι αυτή η απρόσμενη λεπτομέρεια που προσελκύει το μάτι μας, και μας οδηγεί στον επαναπροσδιορισμό μιας εικόνας μέσα απο μία άλλη σκοπιά όπως η σμίκρυνση της κλίμακας.
Μαρία Μέγα
Όλοι μας έχουμε ακούσει την παροιμία “βλέπει το δέντρο, αλλά χάνει το δάσος”, δηλαδή ότι επικεντρώνοντας την προσοχή μας στα επιμέρους στοιχεία καταλήγουμε να χάνουμε την ουσία του θέματος. Η παρατήρηση όμως των λεπτομεριών μπορεί μερικές φορές να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην επίλυση ενός ερωτήματος, να γεννήσει ερεθίσματα και να οδηγήσει στη κατανόηση και κατάκτηση γνώσεων και πληροφοριών.
Η σημασία της παρατήρησης και της επικέντρωσης σε μικρότερα σύνολα αναγνωρίζεται από τον Carlo Ginzburg, ο οποίος και εισάγει τον όρο μικροϊστορία. Σύμφωνα με τον Carlo Ginzburg ως μικροϊστορία μπορούμε να ορίσουμε την εντατική ιστορική έρευνα μιας καλά καθορισμένης μικρότερης μονάδας του συνόλου. Κύρια φιλοδοξία της μικροϊστορίας είναι μέσα από σημάδια, ενδείξεις και μικρούς χώρους να μπορέσει να απαντήσει σε μεγάλα ερωτήματα.