Χάιδω Γεωργούλη

 

Το ερείπιο κυριολεκτικά ορίζεται ως ένα μισογκρεμισμένο ή σε κακή κατάσταση κτήριο ή κατασκευή λόγω φθοράς. Έχει αποτελέσει κυρίαρχο στοιχείο  στην ιστορική κατανόηση πολιτισμών και λαών ενώ ο τρόπος που αυτό ερμηνεύεται ποικίλει. Ειδικότερα, κατά την περίοδο του μπαρόκ αρκετοί καλλιτέχνες αντιμετώπισαν το ερείπιοιο ως χαρακτηριστικό της ματαιοδοξίας του ανθρώπινου πολιτισμού. Ενός πολιτισμού που χρονικά είναι ευφήμερος και μεταβάλλεται συνεχώς. Τα ερείπια δικαιολογούσαν αυτη τη στάση ως προς το προσωρινό χαρακτήρα του πολιτισμού, μιας και μέσω αυτών η ερμηνεία της ιστορίας πραγματοποιείται με κύριους άξονες  τη φυσική αποσάθρωση και τη φθορά.