Ευγενία Ανδρίτσου

 

· που τοποθετείται επάνω σε τάφο

· που γίνεται στον τάφο ιδίως κατά την ώρα της ταφής

· καθιερωμένη ονομασία του αποσπάσματος από το έργο του Θουκυδίδη το οποίο, σύμφωνα με τον συγγραφέα, περιέχει το λόγο του Περικλή για τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού πολέμου. [Ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος, καὶ οὐ στηλῶν μόνον ἐν τῇ οἰκεία σημαίνει ἐπιγραφή, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ’ ἑκάστω τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται. (2. 43)(Διότι τάφος των επιφανών ανδρών είναι κάθε τόπος, και δε σώζεται το όνομά τους μόνο σε επιγραφές στην πατρίδα τους, αλλά διατηρείται η ανάμνησή τους και στις ξένες χώρες, πιο πολύ στη μνήμη και στις καρδιές των ανθρώπων παρά στα γραπτά μνημεία και στους τάφους.)]

·  ποίημα του Γιάννη Ρίτσου [Βασίλεψες αστέρι μου, βασίλεψε όλη η πλάση, κι ο ήλιος, κουβάρι ολόμαυρο, το φέγγος του έχει μάσει. Κόσμος περνά και με σκουντά, στρατός και με πατάει κ' εμέ το μάτι ουδέ γυρνά κι ουδέ σε παρατάει].