Βεβήλωση

Ηλέκτρα Ναούμ

 

βέβηλος < αρχαία ελληνική βέβηλος < βηλός < βαίνω

​

Ψάχνοντας στα λεξικά για τον όρο «βέβηλος» βρίσκουμε ορισμούς όπως:

Βέβηλος : που παραβιάζει κάτι ιερό / που βεβηλώνει (παραβιάζει) έναν ιερό χώρο με την παρουσία του ή με ασεβείς πράξεις και καταστροφές μέσα σ' αυτόν.

​

Κάποιος όμως θα μπορούσε να πει πως αυτοί οι ορισμοί είναι κάπως ανολοκλήρωτοι ή και ασαφής. Ό,τι έγκειται σε καταστροφές υλικές είναι εύκολο να αντιληφθούμε γιατί να είναι βέβηλο. Όμως ποιος είναι αυτός που μόνο με την παρουσία του μπορεί να βεβηλώσει έναν χώρο;  Και ποια είναι τα όρια μιας πράξης για να θεωρηθεί ασεβής;

 

Θα ήταν καλό να ορίσουμε κάπως για αρχή τι είναι ένας ιερός χώρος. 

Ιερός : που έχει μεγάλη θρησκευτική αξία και αντιμετωπίζεται με σεβασμό και δέος.

​

Προσωπικά, θα έλεγα πως η έννοια βέβηλο δεν μπορεί να αναφέρεται σε κάποια παρουσία, αφορά μια γενικότερη συμπεριφορά ,μια στάση απέναντι σε πράγματα ή  καταστάσεις (ιερών χώρων όχι μόνο με θρησκευτική χροιά) , αλαζονική, ασεβή που παρεμβαίνει με τρόπο απερίσκεπτο και προσβλητικό με πιθανό αρνητικό αντίκτυπο.